Сагыну
Шул яшәтә бугай, шул яшәртә,
Туган якка күңел кагынса.
Кара төндә юлга чыга кеше
Үзәкләре өзелеп сагынса. Алга таба →
Әниле авыл
Монда таңнар бары аяз туа,
Ана телле иткән Моң иле.
Авыл икән, димәк, әни көтә,
Авыл икән, димәк, әниле. Алга таба →
Кеше кайта туган ягына
Карамыйча җирдә фасылларның
Карлы, дымлы, эссе чагына.
Сагынуын салып иңнәренә,
Кеше кайта туган ягына. Алга таба →
Август җыры
Күрәсеңме, август китеп бара,
Сары яфрак элеп таңына.
Ә мин менә сиңа кайтып барам,
Атап кайтам синең яныңа. Алга таба →
Атлы балачак (Нәсер)
Урамнан юыртып, дөресрәк итеп әйтсәк, биеп, елкылдап торган куе яллы, муенын аккоштай бөгә төшкән алмачуар ат бара. Алга таба →
Татар чәе
Нихәл, туган, ниләр майтарасың,
Ике куллап әйдә күрешик.
Ишек ачып кергән икән кунак —
Рәхәтләнеп бергә чәй эчик.
Телемә бәйләнмәгез!
Әйтәсен ярып салыгыз,
Тирәли әйләнмәгез.
Бәйләнәсегез килсә дә,
Телемә бәйләнмәгез! Алга таба →
Сабан туе
Ялан тәпи кара буразнада
Газиз җир дип йөрттек без аны.
Сабан туе матур узсын дисәң
Яратырга гади сабанны! Алга таба →
Бәрәңге чәчәге
Бакчада бәрәңге чәчәк атты… Бихисап гөлләргә, төрле төстәге чәчәкләргә хозурланып, аларның сокландыргыч гүзәллегенә таң калган бар. Алга таба →
«Минем күңел гасырларны иңли…»
Хәтер кыры
Көтәләр дип башка язмам инде,
Мин елармын ахры тын гына. Алга таба →