***

Башкаладан юлчыларны туган төбәгенә алып кайткан автобус, болыт әсәре күренмәгән күктәге җәйге кояштан кызыпмы, ялан-кырда туктап калды. Автобусның ике ишеге дә ачылып, карты-яше тышка сибелде. Автобусның бер ягындагы күләгәгә җыелдылар. Салихның йөзе балкып китте:

– Тәсли, син дә мондамыни?

– Салихҗан!!! Менә бу могҗиза! Син кайда икән, дип уйлап кайта идем, ә син янда гына булгансың. Ничек вокзалда күрешмәдек соң?

– Мин соңгы минутта гына килеп җиттем, арткы ишектән кердем… Мин дә сине уйлап кайттым. Соң ничек, кердеңме?

– Әйе, мин бүгеннән студент. Балалар табибы булачакмын! Ә син? Күкләр сине кабул иттеме?

– Әле ничек кенә! Барысын да «биш»кә бирдем, исемлекнең башында минем фамилия!

– Афәрин! Котлыйм, котлыйм!

– Әйдә, бүген клубка бергә чыгабыз, Тәслия. Күптән серләшкән юк.

Тәслиянең челтерәп көлеп җибәрүе тирә-яктагыларны гаҗәпләндерде: шундый эссе кояш астында күпме пешәселәре әле билгесез, кайчан рәтләп бетерә шофер моторын? Ә бу икәүгә диңгез тубыктан. Чынлап та, Салих йөрәгенең «Тәслия» дип тибүен тойды; кызның да күңел түрендә чәчкәсен читтән генә күзләгән сөю күбәләге канат кагынды.

Алар шулай, кулга-кул җитәкләшеп, сөю йолдызы балкып янган яшьлек иленә атлап керделәр. Балаларча ярышып укулары артта – мәктәп бусагасыннан чыгалмый калды… Алга таба →

Сызылып кына җәйге таң ата. Мәзин тавыннан шаян кояш, алсу йөзенең яртысын гына күрсәткән дә, «йә, кем бүген алдынгылар бәхетенә ия була, минем белән бергә тора» дип, алтын төсендәге сыңар күзен кыса. Куначада ак, сары тавыкларның уртасында кукраеп утырган мыҗык әтәч, инде икенче кат сөрән салып, үзенең йокы чүлмәкләрен уятты – тавыклар: «ял көнендә дә иркенләп йокларга бирми», – дип сукранып, ишегалдындагы чирәмгә сибелделәр.

Җан кергән ишегалдында шакылдап келәт капкасы ачылганы, җиргә әйберләр куелганы ишетелә. Көтүчеләрдән дә иртә кем торган икән? Кая җыенамы? Билгеле, терекөмеш – Салих инде! Балык җене кагылган аңа. Бибинур апа аптыраганнан шулай ди бит. Тоткан балыгын эшкәртеп өлгереп булмый, тагын бер чиләк тутырып кайта. Суыткычның туңдыргыч өлеше балык белән тулды, күчтәнәчкә әби-сәбиләргә өләшенде, ә ул һаман ташый. Алга таба →