18

Ул җитди булырга тырыша. Ләкин шатлыктан авызын да җыеп ала алмый. Менә такси туган йорт алдына килеп туктады. Җанга якын коймалар, зәңгәргә буялган, пар күгәрченнәр төшерелгән капка. Ишек төбендәге карт алмагач… Алмасы ишелеп уңган. Буявы кырыла төшкән, шундый таныш, кадерле бусага, былтыр Камил үзе дермантин белән тышлап киткән авыр ишек… Ул да түгел, мунча ягыннан песиләре Акбикә килеп чыга. Камилне күрүгә, барлык кыяфәтенә куркынган төс чыга, койрыгы тиеннеке сыман кабара, күзләре – гүя тәлинкә! Оныткан абыйсын! Камил ишек тоткасына үрелгән җирдән кулын песигә суза:

– Песс-песс-пес…

Кая килү, песи, коты очып, кире мунча артына элдертә.

Шулчак ишектән биленә алъяпкыч бәйләгән әнисе күренә. Аягына да кимичә, оекчан гына йөгереп килеп, улының кочагына ташлана.

– Сагындырып беттең бит… И балам!

Камил әнисенең йөзен күздән кичерә. Ул бирешкән, арыган, талчыкканрак күренә. Сорауларын яудыра:

– Ничек кайтып җиттең? Юлда бик интекмәдеңме? Әтиең көтеп-көтеп көтек булды инде! Арып йоклап китте…

– Ничек хәле?

– Әкренләп инде, балам! Анысына да шөкер… Алга таба →

14

Камиләгә операция ясаганның икенче көнендә хирургия бүлегендә көтелмәгән хәл булды. Ишеп яңгыр яуган иде. Белорет – Уфа юлында, «Әби теле» дигән хәвефле урында зур авария булып, шуннан имгәнгән кешеләрне китерделәр. Зур гына пассажир автобусы белән йөк машинасы бәрелешкән. Маршрут автобусының егерме сигез яшьлек водителе, юеш асфальтта идарәне югалтып, аяк киеме төялгән фурага килеп бәрелгән. Ике кеше үлгән, җиде кешене – травматологиягә, тугызын бирегә – хирургиягә китергәннәр. Алга таба →

9

Камил беренче курстан ук шәһәрнең иң зур хастаханәләренең берсенә санитар булып урнашкан иде. Өченче курстан – өлкән санитар, бераздан медбрат булып эшли башлады. Төнге сменада эш көндезгегә караганда бераз тынычрак. Көне укуда үтсә, төне – эштә. Аның каравы, акчага интекмәде. Әнисеннән алмаска тырышса да, ул да кайткан саен биреп җибәрергә җай таба, «Безгә инде әллә нәрсә кирәкми, улым, син – яшь кеше, теләгәнеңне аша, теләгәнеңне ки», – ди.

Медбрат булып эшләвен кайбер төркемдәшләре аңламый. Өч тиенгә йөрисең инде, диләр. Тик Камил кеше сүзенә карамый. Иң зур файда шунда – Камил һәрчак авырулар белән табиблар арасында. Тегеләренең дә, боларының да кәефләрен тын алышларыннан сизә ул хәзер… Лекциядә бирелгән белемне хастаханәдә үзе күргән-белгәннәр белән ныгытырга тырыша. Санитарларны да алыштыргалады. Иң пычрак эшләрдән дә чирканып тормады: клизмасын да куйды, «үрдәк» тә ташыды. Эшнең ояты юк. Алга таба →

5

Дүшәмбедән алар аерым утыра башлады. Бөтен укучылар алдында сыйныф җитәкчесе: «Бүгеннән егетләр белән кызлар аерым утырачак! Юкса, чыш-пыш килеп, вакыт үткәрәсез, уку процессына күпме зыян килә. Ә сезнең бит, онытмагыз, быел БДИ елы! Бу – директор боерыгы. Һәр дәрес саен кереп, үзем тикшереп йөриячәкмен», – дип белдергәч, нихәл итәсең. Укытучының карашы белән очрашудан кыенсынып, Камил башын аска иеп утырды. Бу яңа «боерык» күктән төшмәгән, монда Нәргизә ханымның кулы уйнаган иде, әлбәттә.

Ләкин агымсуны тыеп буламыни?! Ул үз юлын ала да, бернигә карамыйча ага бирә. Дәрес булмаса, тәнәфес бар. Камил белән Камилә хәзер тәнәфесне тыннары белән тартып алырдай булып көтәләр, тәнәфестән тәнәфескә яшиләр. Дәресләр тәмамлану белән магнит сыман бер-берсенә тартылалар… Аерым утырсалар да, серле, утлы карашларга, телефон белән Интернетка чикләр юк!

Алдагы дүшәмбедә математика дәресендә Камилне директор бүлмәсенә чакыртып алдылар. Аның йөзе бик борчулы иде. Ни булды микән?!

Ләкин бу сорауны директор аның үзенә бирде:

– Юнысов, ни булды? Сине иртәгә сорау алуга чакырталар. Телефонограмма җибәргәннәр. Алга таба →

1

Була икән дөньяларда мондый да матурлык! Аның хуш ис аңкытып, дулкынланып торган саргылт чәчләре… Ап-ак йөзе! Алсуланып торган бит уртасында ике мәхәббәт чокыры да бар. Тулырак нәфис иреннәр… Шул иреннәр арасыннан энҗедәй тешләрен күрсәтеп, мәхәббәт чокырларын чокырайтып, уң як кашын өскә чөебрәк елмаеп та җибәрсәме?! Барлык дөньясын оныта Камил! Әйтерсең, аның өчен әйләнә-тирәдә башка беркем дә юк. Сихерләнгәндәй, карашын Камиләнең нур чәчкән яшькелт-зәңгәр күзләреннән, елмаюлы йөзеннән аерып ала алмый. Ул моны сиздермәскә, карашын тизрәк кыздан алырга ашыга. Тик күзе аның һәр хәрәкәтен аулый. Аның һәр адымын сагалап, тын алышын тоеп тора. Үзе кагылырга да курка. Ә икең бер партада утырганда, бу – авыррак хәл. Алга таба →