Җырчы Вил Усманов “Татарстан Республикасы халык артисты” мактаулы исеменә лаек булды. Ул бүген Казан Кремлендә ТР Дәүләт Советы Рәисе Фәрит Мөхәммәтшинның хезмәт алдынгыларына дәүләт бүләкләре тапшыру тантанасында бүләкләнде.
Татарстан Республикасы эшсез гражданнарны эшкә урнаштыру тизлеге буенча Россиядә лидер төбәкләрнең берсе булды. Бу хакта RT телеканалы Росстат мәгълүматларына сылтама белән хәбәр итә.
IT-чемпион смартфон отачак!
Мәктәп укучысына смартфон отарга булыш!
Ул каяндыр кайтып килә иде.
Әллә белеп, әллә аңышмыйча
Каян килеп, кая китешен,
Тәрәзәмә кояш сибеп үтте
Дөньялыкта әле юк кешем.
Шундый якты! Шундый татлы!
Моңа хәтле
Ник белмәдем кояш барын җирдә?!? Алга таба →
Мәскәү көндәлеге.
Өзекләр
Кызганыч! Мин бу вакыйганың шаһиты булалмадым. Инде барысы да тәмамланган иде. Ул бирегә колхозчылар съездына делегат булып килеп эләккән иде. Биредә аны Сталин тыңлады, биредә аны Ленин ордены белән бүләкләделәр…
Ул Мәскәүгә сабына тәмәке һәм акча төрелгән төенчек бәйләнгән кәрзин күтәреп килгән иде. Алыштыргысыз таягын исәпләмәсәң, бөтен багажы шул аның.
Сөт төсендәге яңа сарык туны һәм алтынсу чуклары асылынып торган башлык кигән Сөләйман Мәскәү перронына каядыр ашыгучы бик тәккәбер пассажир сыман аяк баскан, диләр. (Кәрзинен беләгенә элгән, папахасын бер якка кырын салган). Алга таба →
Уйланырга иң шәп урын –
(Каршы килгән юктыр һич)
Уйнап үскән ишегалды,
Өй буенда утыргыч.
Уй йомгагын сүтә шунда,
Бабай булгач күп ирләр. Алга таба →
Сәнгать күгендә кечкенә генә йолдызчык булып кабынган Чаллы татар дәүләт театры да, еллар үткән саен, яктылыгын арттырып, үзенең утыз еллыгына якынлаша. 1990 елның 21 декабрь кичендә Чаллы шәһәренең «Энергетик» мәдәният сараенда Рабит Батулланың «Күбәләк булып җаның кайтыр» спектакле белән үзенең эшчәнлеген башлый ул. Чишмә башында торучы режиссер Фаил Ибраһимов – сәнгать җитәкчесе, Гыйлемхан Мөбәрәкшин – беренче директоры буларак, эш башлап җибәрәләр. Алга таба →
Кирәк була: Алга таба →
…Беркөнне әнисе бәкегә кер чайкарга төшкәндә, Гөлсәйдә дә ияргән иде. Зина түтәйнең каяндыр кайтып килеше икән, алар янына туктап исәнләште дә ачык елмаеп, Хәдичәгә озак кына нидер сөйләргә тотынды. Кулындагы кечкенә капчыгына да төртептөртеп күрсәтте. Хәдичә урысчаны беркадәр сукалый иде, аңлаган кыяфәттә баш селкеп торды да Гөлсәйдәгә эндәште:
…Әмирхан районга төшсә дә, аны күрүче-ишетүче булмады: сугыш башланган, дигән дәһшәтле сүз ул көнне дөньяның астын өскә китереп ташлаган иде.
Сугыш авыл ирләрен берәм-берәм йота гына торды. Киткәннәр артыннан, озак та үтми, җан өшеткеч сүзләр язылган кара хәбәрләр дә кайтырга тотынды. Мәктәп директоры булгач, Әмирханны бронь биреп калдырганнар иде. Үзалдына байтак уйланып йөргәндер, күрәсең, көзен, укулар башлангач, тотты да районга барып гариза язды. Алга таба →
Мин һәр елны җәйге каникулны дәү әнием янында, авылда уздырам. Авылда бик рәхәт, әмма сүзем ул хакта түгел.
Дәү әниемнең чормасында чәчәкле төргәк бар. Ул аны беркайчан да урыныннан кузгатмый, ачып карамый, безгә дә рөхсәт итми. Минем ул төргәк эчендә ни барын беләсем килә. Алга таба →
