Чәчмә әсәр рубрикасы буенча яңалыклар

Җил очырган авыл

Сатирик повесть.

Хыял

Шаулы шәһәрләрдән еракта, олы юллардан читтә утырган кечерәк кенә авылда түбәсе калай белән ябылган кечкенә генә бер мәктәптер ул. Көзләрен аның бөтен бүлмәләре дә моңсу каеннарның алтын-сары балкышын...

Дөнья матур, дөнья киң

– Бияләй эченнән йодрык селкергә барыгыз да мачтыр... Ирмен дигән ир булсаң, шул адәм тәганәсенең тетмәсен тетәр иең, чыраена ябешер иең. Үзеңнең генә көчең җитмәсә, әнә, Разияның Илһамын чакырыр иең. Ир-атның телсезлеге, җебегәнлеге аркасында дөньясы шушы хәлгә калып бара бит, әй. Ятасың монда диванга берегеп, кешегә тикмәгә акча өләшкәннәренә сөенеп...

Агачлар...

Ишек алдында бер төптән тармакланып дүрт агач үсә.

Уртак мәхәббәт

Хикәя.

Соңгы көн

Моңсу хикәя.

Тугрылык сере

Мансур белән Гөлиянең гаиләсе авылда иң ишле гаиләләрнең берсе иде.

Бәхетнең өч төсе (Повесть)

Повесть.

Әбием тәбикмәге

Хикәя.

Нишләттегез Гөлкәйне?! (Повесть)

Минем сеңелем бик куркак иде.

Озату (Бәян)

Әбиләр чуагы җиткәч, парктагы агач-сукмаклар тоташ аллы-гөлле яфрак дөньясына әверелә.

Өзелгән сөю

Колхозга яңа рәиснең килүе Галимҗанның күңелен пыран-заран китерде.

Кайтаваз

Каяндыр ишетелер-ишетелмәс кенә моң агыла иде.

Табылдык

Хикәя.

«Саумы, тургай!..»

Апрель галәмәт сәер үтте бу елны...