Мәңгелек өн
«Минем кадәр беркем сөелмәгән,
Минем кадәр беркем сөймәгән!..» –
Бер-берсенә пышылдыйлар парлар,
Тын-битараф тора бар галәм. Алга таба →
Кырмыска
Җир йөзенә кояш чыга, кояш байый,
Җир йөзенә яңгыр ява – сулар таша.
Шул дөньяда һәрбер кеше, кырмыскадай,
Үз саламын сөйрәп бара еллар аша. Алга таба →
Кес-Кес-Кесәми…
Озын җәйге көннең эссесе сүрелеп, кояш баю ягына авышкач, кичкә – көтү кайтуга әзерлек башлана: яланга тышауланган бозауны алып кайтасы, сауганда сыер алдына куярга бакча артыннан ат кузгалагы, әрекмән йолкыйсы… Алга таба →
Башка кеше
– И юләр! Унбиш ел гомер иткән иреңне җиңел генә башка кешегә биреп җибәрәләрме инде? Алга таба →
Бәхил бул, бәгърем
Менә тагын көтеп алган җәйләр җитте. Алга таба →
Нәфисәнең әнисе бар…
Маһирә, гадәтенчә, көтү кайтыр алдыннан сыерына азык хәстәрләп йөри иде. Алга таба →
Кадерсезлек
Дөнья буйлап җәяү китеп барам, –
Хәерлегә… әллә хәерсезгә?
Дөнья тулы кеше арасында
Әверелеп була кадерсезгә. Алга таба →
Гомер
Чыклы үләннәргә беренче кат Алга таба →
Диңгез
Ничек керми калмак кирәк –
Чакырса диңгез әгәр?
Айкалдым бер, чайкалдым бер –
Дулкыннар зәңгәр, зәңгәр… Алга таба →
Гомер
Чыклы үләннәргә беренче кат
Тәпи басып йөгереп киткәндә,
Эссе көндә тирләп-пешеп уйнап,
Үзәк өзелеп тамак кипкәндә, Алга таба →