«Зөлфиякәй аппагым!» (Сатирик кыйсса)
— Зинһар! — дип башлады ул сүзен. — Кызыгызны моннан алып китегез әле! Алга таба →
— Зинһар! — дип башлады ул сүзен. — Кызыгызны моннан алып китегез әле! Алга таба →
Ул баласын тимер юл вокзалында каршы алырга тиеш иде. Апасы кичә кичен аңа шылтыратып аңлатты. Алга таба →
Апуш дигәч тә, сүз кечкенә Тукай турында бара, дип уйлый күрмәгез тагын! Алга таба →
Ул шагыйрь иде. Ул Әнсарны да шагыйрь итте. Алга таба →
6
Кафе-рестораннан чыкканда, ул инде җанына җиңел рәхәтлек биреп торган хәмер эчендә иде. Кавказ бүреген күзенә төшереп кигән ир затының затлы, күркәм кыяфәте җәяүле урамдагы гавам эчендә әллә кайдан аерылып тора. Гаҗәеп ил башы диярсең, янында тән сакчылары гына җитми! Алга таба →
Банкротка чыккан хәрби заводтан, яраткан эшеннән китәргә мәҗбүр булган Мөбәрәк, әгәр урамга чыга калса, диварларга ябыштырылган игъланнарга, белдерүләргә күз салмыйча калмый торган иде. Ә анда ни генә юк: кемдер нәрсәдер сата, нидер алыштыра, ә кемдер кем беләндер танышырга вә кавышырга маташа. Кыскасы, әлеге игъланнарның асылында бер генә нәрсә ята: «сатам», «алам», «танышам» һәм дә ки – «кавышам». Алга таба →
Алма кебек матур чагым,
Сиңа ни кирәк тагын?
Татар халык җыры Алга таба →
Ул шагыйрь иде. Ул Әнсарны да шагыйрь итте. Алга таба →
…Иртән соң гына уяндым.
Арыганмын, күрәсең, юлда килү үзенекен сиздерде. Алга таба →