Илем минем, илкәем
Туган нигеземә кайтыймчы,
Рәхмәтләрем аңа әйтимче.
Туган илем минем, илкәем,
Йолдыз яңгырлары эчендә
Уйларыма чумып ятыймчы. Алга таба →
Туган нигеземә кайтыймчы,
Рәхмәтләрем аңа әйтимче.
Туган илем минем, илкәем,
Йолдыз яңгырлары эчендә
Уйларыма чумып ятыймчы. Алга таба →
Өй каршындагы шомыртым
Сыгылганда җилләрдә,
Чыгып киткән идем мин дә
Ерак-ерак җирләргә. Алга таба →
Фәрештә канатыннан
Җиргә иңгән тел бит ул. Алга таба →
Балыклы үреннән кара сумка тоткан күзлекле ир төшеп килә. Кыска җиңле яшькелт күлмәген кабарткан җил күкчәчәкле басуга кереп китә дә арыш сабаклары төбенә сузылып тын кала. Алга таба →
Чыклар төшкән бакчаның
Капкасын ачкансың да,
Сиреньнәр арасына
Керепләр качкансың ла. Алга таба →
Сөрмә тартып кашына,
Күлмәкнең киеп агын,
Быелгы яшь үләнгә
Сак кына баскан чагы. Алга таба →
Сөт калыр, Ватан китәр!
Дәрдемәнд
Телгәләнә йөрәгем
Без туып-үскән илдә? –
Өзлексез телем-телем. Алга таба →
Әтисе кушкан исеме Робинзон иде аның. Исеме Робинзон булса да, әйләнә тирәсендә ак күбекле дулкыннар тәгәрәшкән комташлы утравы да, иртәнге чыклар кунган яфракларны ләззәтләнеп өзеп йөрүче сөтле кәҗәсе дә, кайчан да булса офыктан килеп чыгачак корабны тилмереп көтүче Җомгасы да юк иде аның. Алга таба →
Тугач үсәсе була,
Ә үскәч картаясы.
Картлыкны адаштырып,
Кая гына таясы? Алга таба →
Офицер кунакка килде
Әнисе иртән сызланып уянды.
— Кулымны күтәрер хәлем юк, уф алла. Җилкә белән утын ташый-ташый кешелектән чыгам бугай инде.
— Шахразый абыйдан ат сорыйк та төяп төшик, әни.
— Чыбык-чабык күпме сыя соң арбага? Көн саен атын да сорап булмый бит аның.
Рәфит телен тешли.
Их, әтисе булса, колхоздан машина алырлар иде дә, кесәгә акча тутырып, менеп китәрләр иде Иштуганга, тузан уйнатып. Әтиле малайлар шулай итә гел. Машинада йөреп калалар, көн саен җылы өйдә йоклыйлар. Әтисе юк шул… Алга таба →