«Без үрмә гөл түгел…»
Без үрмә гөл түгел,
гел оергә үк башлап, очлап булмый,
һәр кешенең үз сукмагы үзгә.
Сукрансак та кайчак, бу дөньяда
бик күп,
бик күп бирелгән безгә. Алга таба →
Без үрмә гөл түгел,
гел оергә үк башлап, очлап булмый,
һәр кешенең үз сукмагы үзгә.
Сукрансак та кайчак, бу дөньяда
бик күп,
бик күп бирелгән безгә. Алга таба →
Тимим күңелемә, ‒
өзгәләнсен, янсын!
Кеше кайчак үзен
кичерә дә алсын. Алга таба →
Бар күңелләрдән җылы,
йомшак синең кабрең ташы.
Г. Тукай
Яшь чакта, сау чакта
дәрьялар, диңгезләр кичәргә
ишкәк тә, каек та табылыр. Алга таба →
Бүген халык шагыйре, җәмәгать эшлеклесе, озак еллар буе «Казан утлары» журналын җитәкләгән Равил Габдрахман улы Фәйзуллинның туган көне Алга таба →
Яздан аерып булмый Тукайны!
Язда килгән, язда ул янган.
Язы киләчәге барлар ничек китсен,
Ничек югалалсын дөньядан?! Алга таба →
* * *
«Бетсәң бет, әмма тәңгәлләш!
Сула минемчә генә!
Юкса, тәрәзәңдә булыр
рәшәткә белән келә!
Үз өеңдә дә йөрерсең
билдән иелеп кенә!..» Алга таба →
Әй, авыл, син мең шәһәрдән
мең кабат ямьле вә хуш.
С. Рәмиев
Хәлең ничек, авыл?
Хәлне әйтә табын!
Савым,
артым,
җыем…
Җыем, артым, савым…
Мал-каралтың – илең,
тирес түгәр җирең,
маңгаеңда – тирең…
Төшкән тешләр кебек
йортлар кимеп бара.
Беренче сыйныфта
быел ике бала… Алга таба →
Хәтерләүдән курыкма син!
Үткәнеңне онытма син! Алга таба →
Йомшак кар явып үткән. Тирә-юнь ап-ак, шундый тын, чиста, пакь… Өстәвенә сихри яктырып ак каеннар тезелеп киткән… Бу аклыкны күңелләргә генә күчерәсе! Алга таба →