Шаян сәхифә рубрикасы буенча яңалыклар

«Хуҗа» бар, урам себерүче юк!»

1963 ел. Талантлы актер, СССРның халык артисты Хәлил Әбҗәлилов вафат булгач, Нәкый Исәнбәтнең «Хуҗа Насретдин»ендә төп геройны уйнарга кеше калмый. Аның кебек берәү дә Хуҗаны башкара алмас дип уйлаган...

Бәрәңге бакчасында

Кояш рәхимсез кыздыра.

Һәйкәл (юмореска)

Лион Измайловдан иркен тәрҗемә.

Авария

– Уф-ф! Бетердем! Хараплар иттем!– Нәрсә булды, Шәмсетдин, ниләр   булды?– Йөрәк даруы бир, күрше, йөрәк даруы. Әрәмнәр иттем бит. Бәрдердем. Күрәсең ич. Фара тирәләре кан гына. Их-х! Әйткән иде аны х...

Йөз берлек

Гариф иң элек идән тутырып газеталар жәйде.

Бер үк икән

Усман абзый әтиләренең вафатыннан соң ятим калган җиде бала арасында иң олы бала булса да, яшь чагында әзрәк шуграк, хыялыйрак, җавапсызрак кеше булган булса кирәк. Бер заман читкә акча эшләү нияте бе...

Мортаза ничек йоклый?

Урманчылыкта яшәүче шаян, җор телле Мортаза абый Усалига килеп чыга.– Сезне күптәннән күргәнем юк, нихәлдә ятасыз? – дип, югары очның Гарифҗан Мортаза белән килеп күрешә.– Мин, туган, йоклаганда аркан...

Агачка гына менми (Кукмара мәзәкләре)

Хөснетдин бабай атлар сату белән шөгыльләнгән, Кукмараның Комаров байларының итек фабрикасына ат ите җиткереп торган – андагы итек басучыларга көненә берәр кадак (400гр.) исәбеннән итле ашату каралган...

Кычытмаган җиреңне кашысаң, шулай була икән! (юмореска)

Без, мәсәлән, мужиклар, постоянно гаражда. Мин үзем часто шунда инде. Чөнки, хатыннан ял итәсең, кешедән ял итәсең. Машина да бар, аллага шөкер. Ноль первый, өр яңа - 65нче елгы...Аннан соң, әле гараж...

Дөнья беткәнче...

Пенсиягә чыгып, дөнья мәшәкатьләреннән бераз арынып, капма-каршы утырып, чөкердәшеп чәй эчә башлаган Сәлимә белән Рәүфнең күңел тынычлыгын Уфадан кунакка кайткан уллары Кәрим бозып китте.

Ну, Әхми, погоди!

Менә, безнең тормышта бик кызык бер хәл бар – күршеләр дигән.

Мәхәббәткә тел кирәкме?

Нигәдер кызлар белән эш пешми әле.

Баш кына исән булсын!

Җәмәгать! Минем тешләрем кечкенәдән үк начар булды! Соңгы дүртесен күптән түгел сугып төшерделәр. Әй, җәмәгать! Ни генә дисәң дә, тешсез кеше - ямьсез инде ул! Көлмәскә кирәк! Көлмәскә кирәк!Әй, кайбе...

Бабаеңа сәлам әйт

– Тыңлагыз әле, Туфан абый, бер мәзәк. Быел булды ул.

Ко­мис­сия һәм... «Их, исе­мең ма­тур, Рәй­хан!»

Нурлат мәзәкләре.