Хатыны Асия атна башында ук:

– Базарда җир җиләге саталар. Быел бик эре икән. Ял көне Хамисләргә кайтыйк әле. Кышлык җиләк кайнатмасы әзерләп куярга кирәк. Балалар да бик ярата. Жир жиләген дә ел саен кешедән сатып алмабыз бит инде, – дигәч, Айзат, Казандагы идарәләренә шалтыратып, чираттагы якшәмбедә Мамадыш районы Калатау авылына − армиядә бергә хезмәт иткән дусты, хәзер полициянең учасок вәкаләтлесе булып эшләүче Хамис Әхәтовка кунакка кайтырга җыенуы турында әйтте. Рөхсәт бирделәр. Алга таба →

Арып-талып, әйләнә-тирәдәге беркемгә дә игътибар итмичә, базардан кайтып киләләр иде. Алга таба →

Бакырлыга килеп бер ай балалар укытуга, шәһәр кызы Сылуны авыл тормышының чоңгылына ташладылар.  Алга таба →

— Әти, сугыштан ник тимерсез кайттың син? — дип, икенче тапкыр сорый Рамиле. — Әлфәтнең әтисе дә тимерле, Хәмитнеке дә… Алга таба →