Алтын җыйма, йортлар куйма,

Мираска дип балаңа,

Иң кадерле мирас итеп,

Туган телен бир аңа. Алга таба →

Кошлар кайткан чак иде,
Сулар аккан чак иде;
Яшьлегебез яздай гөрләп
Чәчәк аткан чак иде. Алга таба →

– Нигә моңлы җырларыгыз? – дисез. –
Бәхетсезме әллә Сез бүген?
Халкым моңлы минем, ахры, шуңа
Моң ярата бигрәк күңелем. Алга таба →

Пыскый-пыскый шәм яна.
Өй караңгы. Күңелгә
Оялады шом янә. Алга таба →

Йөзләреңдә нурлар булып янар өчен,
Күзләреңнән яшьләр булып тамар өчен, Алга таба →