Җырчы ХИРАЙ
Чал түбәләрен күккә чөйгән Тянь-Шань тауларын болытлар урап уза. Алга таба →
«Икеле капчыгы»
Математика укытучысы, Бөек Ватан сугышы ветераны Маннанов Гобәйт абый кызык кеше иде. Алга таба →
Язмышым аланы (Нәсер)
Олылар, кайсы тырма, кайсы чалгы күтәреп, сөйләшә-сөйләшә өске аланга таба менеп киттеләр. Алга таба →
Авылым мәзәкләре
Башкортстанның Күгәрчен районы Күгәрчен авылы фольклорыннан
Җәяү йөрсәң, шулай да була Алга таба →
Күшеккән көчек
Яңгыр, үз эшеннән аерым бер ләззәт тапкандай, кызның битен камчылый. Алга таба →
Авылым мәзәкләре
Шәкүр
Авылның үзәк урамында Шәкүр исемле кеше яши иде. Акылга сайрак дип санала иде ул. Ә болай колхоз эшен җимертеп эшли үзе. Кич ак күлмәк, кара костюм, галстуктан, ялтырап торган хром итекләрдән клубка барыр иде. Башкалардан аермасы: күзләре сиңа туры карамас, уена ни килсә, шуны сөйләр дә йөрер. Бөтен кешенең нәсел-нәсәбен белә иде ул, әби-бабайларына кадәр. Читтән ялга кайткан яшь кызлар, минем турыда сөйли башлый инде хәзер дип, клубка керергә куркып йөриләр иде. Алга таба →
Поездны туктатыгыз (повестьның ахыры)
Поездны туктатыгыз
Нигә вагон тәрәзәсеннән карап бару шулкадәр мавыктыргыч икән? Сере шундадыр: монда барысы да тизләтелгән кинодагы кебек. Манзаралар ялт-йолт үтә тора, күздән югала тора. Нәкъ тормыштагы шикелле, алда нәрсә көткәне дә билгесез. Карап бара торгач, поезд тәгәрмәчләре текелдәвенә йокымсырап киткән икән Гомәр. Ниндидер тавышлар ишетеп, күзен ачты. Алга таба →
Поездны туктатыгыз (дәвамы)
Шәһәр алдавычлары
Гомәр тәрәзә янына килде һәм пәрдәне ачып җибәрде. Шул ук мизгелдә гаҗәп күренешкә тап булып катып калды. Урам аша урнашкан йортның соңгы ике рәт тәрәзәләренә күзне камаштырырдай алтын йөгертелгән иде. Алардан астагы катның бер тәрәзәсендә офык өстеннән яртылаш йөзен күрсәткән кояш чагылышы. Гомәр әнә шул кояш чагылышына текәлде һәм аның тулышканын көтә башлады. Йортлар өстеннән, канатларын талгын гына кагып, карга йөзеп узды. Икенче якка, каядыр ашыгып, бер өер күгәрчен җилфердәп үтте. Инде кояш тулы йөзе белән елмаерга тиеш, ә тәрәзәдәге чагылышы һаман үзгәрми… Менә сиңа мә! Яхшылабрак караса, кояш чагылышы дигәне ярымтүгәрәк формасындагы пәрдә уемы икән. Уемда ак челтәр ялтырап күренә… Алга таба →
Поездны туктатыгыз (повестьның дәвамы)
Агымга каршы
Теплоход ашыкмый гына, үз дәрәҗәсен белеп кенә агымга каршы үрмәли. Кайвакыт аның яныннан, бәйләнчек кигәвеннәрне хәтерләтеп, ахыр чиккә җитеп көчәнүче моторлы көймәләр үтеп киткәли. Гомәр палуба култыксасына таянып баскан да, дөньяның артка шуышуын күзәтә. Һәм уйлана: «Шулкадәр тау арасыннан ничек юл табып ага икән бу елга? Шуның серен белсәм, бәлки, мин дә үз юлымны табар идем…» Алга таба →
Поездны туктатыгыз (повесть)
Җилләр исә… Төш икән бу дисәм,
Өн икәнсең, тормыш, исәнме!
Саҗидә Сөләйманова
Җәнлек сукмагы
Ниндидер үзе генә белгән юнәлешне сакларга тырышып, урман буйлап бер егет килә. Солдат киемендә, җилкәсендә биштәр, изүе ачык. Тормыш аны әле измәгән, имгәтмәгән, йөзендә ниндидер ярылып яткан эзләр, аның холкы, язмышы турында сөйләрдәй билгеләр күренми. Җыйнак кына гәүдә, коңгырт күзләр. Адымнары җиңел, каядыр ашкынучан. Бер үзенчәлеге бар: аз гына бөкрәеп атлый. Бу гадәте аның балачактан, аңа һәрвакыт: «Аркаңны турайт, төз йөр!» – дип килделәр. Әмма аны хәтта армия хезмәте дә төзәйтә алмады. Теләгәндә тураеп баса ала ул, тик һәрчак ул турыда гына уйлап йөрмәссең бит. Алга таба →