«Беркөн килеп, бөркет булыйм, дисәм…»
Беркөн килеп, бөркет булыйм, дисәм,
Таулар икән бездә, аһ, сөзәк…
Кыя-ташлар эзләп китиммени,
Талган канатымны өстерәп?! Алга таба →
Беркөн килеп, бөркет булыйм, дисәм,
Таулар икән бездә, аһ, сөзәк…
Кыя-ташлар эзләп китиммени,
Талган канатымны өстерәп?! Алга таба →
Күңел галәмендә һич тынгы юк –
Кабына да сүнә йолдыз-уйлар.
Теләк теләп өлгерәлми йөрәк,
Кабына да сүнә… елгыр еллар. Алга таба →
– Бахх! Ба-бах! Тук-тук!
– Йә, Ходаем, йоклап кына китәм дигәндә! Нишләтергә инде бу өстәгеләрне? Алга таба →
Ниһаять, эзләп тапты. Менә ул мәһабәт бина. Гөлнур әллә арудан, әллә дулкынланудан аякларының җиңелчә генә калтырануын тойды. Алга таба →
Җәй көне бөтен агачлар да бертөсле, яшел була. Һәрхәлдә, беренче карашка шулай тоела. Алга таба →
– Тагын телевизор каршында утырасыңмы, әни? Алга таба →
– Пип, пип, пип… Алга таба →
Бәхет – мизгел. Кайгы да – мизгел, һәрхәлдә шуңа бик тә ышанасы килә. Ә гомер ул – бәхет-мизгелнең килгәнен, кайгы-мизгелнең киткәнен көтеп үткән минутлар, сәгатьләр, көннәр, айлар, еллар… Алга таба →
Ниһаять, эзләп тапты. Менә ул мәһабәт бина. Гөлнур әллә арудан, әллә дулкынланудан аякларының җиңелчә генә калтырануын тойды. Алга таба →
Төшләремә яланаяк керәм… Алга таба →