Юл газабы никадәр генә авыр булмасын, туган йортка кайтканда аның авырлыгы сизелми. Алга таба →

III бүлек

 Нигә алай уйлады? Анысын үзе дә белми. Тик башына килгән тәүге уй хак та шушы иде. Аннан Сиринә белән озаклап аңлашулар… Чынлыкта кайда кунып кайтуын белгән булса, Сиринә, бәлки, шул көнне үк катгый карарга килгән булыр иде. Ярый вакытында Руслан белән сөйләшеп, алиби әзерләргә башына килде. Сиринә алдында Айвазга соңгы вакытта бик еш салып йөргәне, вакытында эштән кайта белмәгәне өчен генә акланасы булды. Аннары Сиринә ике айга Мәскәүгә укырга китте. Шушы ике ай харап итте дә инде аларның тормышын. Челпәрәмә китерде. Үзен кызганганда, Айваз гел шушы ике айны каһәрли. Үзеңне гаепләргә дә көч кирәк бит. Алга таба →

Бал кортының ишеткәне бар иде: кайбер җан ияләре бер дә тир түкмичә генә гомер кичерәләр, имеш. Алар өчен бөтен кирәкне хуҗалары әзерләп тора. Ашау-эчү тәмледән-тәмле, йоклар урыны җылы, җил-яңгыр үтә торган түгел. Бар эшләре – хуҗаларына ярау, күңелләрен күрү.

Болын белән умарта арасында очып, чәчәктән ширбәт ташып арган канатларын ял иттерергә уйлады Бал корты. Ул яшь әле. Ана корт андыйларны аеруча күз алдында тота. Кайчан, күпме сут алып кайткан, сыйфатлыны җыя белгәнме? Бертуктамый аларга «Ялкаулык – хурлык, тырышлык – зурлык» дип тукып тора. Яшь бал корты да эшчән үзе. Шулай да аны умартадагы тормыш туйдырды. Бал кортының башкачарак яшисе килә иде. Ә башкача дигәне ничек? Анысын ул белми әле. Алга таба →

БИШЕНЧЕ БҮЛЕК

Бәхилләшү

Кәримә кибетен ачты,сатучы килгәнне көтеп алды да сумкасына күчтәнәчлек тәм-томын салып, туган йортына юнәлде. Әнисе, яшенә күрә, әйбәт кенә яшәп ята. Гомер буе фермада эшләп, пенсиягә чыкты, ялгызы ике кызын аякка бастырды. Ничәмә-ничә тонна сөтне кул белән савудан кәкрәеп калган куллары вакыты-вакыты белән тыңлаудан баш тартса да, үз-үзен йөртә әле.

Җәннәт апасының хәле көннән көн авырая барганын, үзе әйтмәсә дә, Кәримә күреп тора. Ашаганы – сыек шулпа белән җылы сөт. Анысын да бал калагы белән генә. Кәримә: «Кая, бир, үзем ашатыйм», – дисә дә, һаман калтыранган куллары белән үзе ризыкланырга, күбрәк, янында кеше булмаганда ашарга тырыша. Газапланганын күрсәтәсе килми торгандыр

Үзгәрде Җәннәт, бик үзгәрде. Үзе дә, тышкы кыяфәте дә. Заманында шайтанны да аздырырдай мут күзләрендәге очкыннардан сүлпән тонык караш кына калып бара. Мәмрәп торган җиләк кебек сусыл, күперенке иреннәре төссезләнеп эчкә убылган. Алга таба →

БЕРЕНЧЕ БҮЛЕК

«Сезнең яшь чакны беләбез без».

Сәлимә карчык бүген дә йокламыйча таң арттырды. Соңгы елларда, җәйгә чыкса, шул инде аның оныгының кызы Эльвира кайта да тормышының бөтен тәртибе бозыла да куя. Юк-юк, карчык зарланмый, берүк кайта гына күрсен. Җәйге ике ай аның тонык тормышына җете төсләр өсти, ул үзен хәтта бераз яшәреп киткәндәй хис итә. Дөрес, оныкчыгы бәләкәй чакта рәхәтрәк иде. Иде… Көн буе күрше кызлары белән уйнап, су коенып,көтүдән кайтмаган сарык бәрәннәрен эзләшеп, эттәй арып, караңгы төшкәнче үк хәлдән таеп, кыз үзенең ничек йоклап киткәнен дә сизми кала иде. Хәзер хәлләр үзгәрде: җиткән кыз көндез күбрәк йоклый, төн буе кайдадыр йөри. Сорасаң, җавап бер:

– Бабуль, әй, әбием, син кайгырма, без просто тусуемся.

«Тусуемся» дигәне нәрсәдер инде, кыз җиңел генә әйткәч, Сәлимә карчык куркыныч нәрсә түгелдер дип белә. Ул оныкчыгының «әбием»дип, җылы йомгак булып, куенына чумган чакларын сагына. Көтү куар вакыт җиткәндә генә кайтып кергән оныгы өчен соңгы вакытта карчыкның эче поша. Алга таба →

Юл газабы никадәр генә авыр булмасын, туган йортка кайтканда аның авырлыгы сизелми. Алга таба →