Кырмыска

Миннехан әтисенә ияреп урманга барган иде. Уч тутырып, күз камаштырырлык ачык ак төстәге умырзая чәчәкләре алып кайтты. Бәхет кошын тоткандай шат елмаеп, ашыга-кабалана өй ишегеннән кергәндә, әнисе яңа гына мичтән алган бәлешне өстәлгә чыгарып утырткан иде. Алга таба →

Үрмәкүч

Беренче тапкыр узган атнада күрдем мин аны. Кич белән, апамның хәлен белешергә дип, җизни килгән иде. Шуңа чәй ясап керткәндә шәйләп алдым. Кап-кара, ямьсез, үзе галәмәт зур. Алга таба →