Кыяр, помидорлар сап-сары чәчәктә утырса…
Бу очракта бор кислотасы ярдәмгә килер. Алга таба →
Бу очракта бор кислотасы ярдәмгә килер. Алга таба →
«Аллаһ алдан күрә!» – диләр,
Юк, алдан «күрмәгән» ул:
Ник бер генә гомер биргән?
Икене бирмәгән ул?! Алга таба →
Мәгънәсез сүз тыңлап торып,
акылсыз уй-ният корып,
савапсыз эш-гамәл кылып
яшәгәнгә, юктыр вакыт. Алга таба →
Эссе көннәрдә бакчаны зарарлы бөҗәкләр баса башлый. Алардан тиз генә котылу юлы бар. Алга таба →
Башны кайсы якка куеп йоклауның әһәмияте зур икән. Алга таба →
– Нигә моңлы җырларыгыз? – дисез. –
Бәхетсезме әллә Сез бүген?
Халкым моңлы минем, ахры, шуңа
Моң ярата бигрәк күңелем. Алга таба →
Һәр көн саен нурлы йөзең күреп,
Безнең күңелне дә нур баса.
Җаныбызга урын табалмыйбыз,
Күзеңнән наз сибелеп тормаса. Алга таба →
Яңгыр юешләп үткән кызыл балчык тотрыксызлык күрсәткән саен, хатын, терәк эзләп, кулларын аккош канатларыдай як-якка җәеп җибәрә дә адымнарын әкренәйтә. Алга таба →
Бу чәчәкне җыегыз, дуслар. Ул бик тә файдалы үлән. Алга таба →