Ничә еллар буе коргаксыдык.
Җир хуҗасын сөрдек еракларга.
Туган буразнасын сагынудан
Иген чәчте ул
мәңгелек карга. Алга таба →

Безгә ярый… Чын чирәмдә

Аунап үстек, ичмасам! Алга таба →

Төш юрата авыл хатыннары.
Әби-карчык тыңлый шым гына.
Көннәр сыман артка шуа тора
Дисбе төймәләре кулында. Алга таба →

Изсәләр дә, кылыч чапсалар да,

Юлыкса да юлда мең үткел,

Шигырьле тел –

Фанилыкка бәйсез,

Үлемгә баш бирми андый тел. Алга таба →

Зур йолдызлар тибрәп тора өстә…
Йөгереп уз гөмбәз өстеннән!
Һәр йолдызы – җемелдәвек алма –
Исергән җир алма исеннән… Алга таба →

– Миңа «Инәкәй!» дип эндәшегез! –
Диде безгә әнкәй нигәдер…
Әйтә алмыйм – бу сүз кайсы яктан,
Кайсы тарафлардан киләдер? Алга таба →

Татар җыры… Бер юлдашның
Әйткәне искә килә:
– Сезнең җырларны тыңлавы
Авыр бит… җанга тия! Алга таба →

Аргы ярда әле көмеш җырлар,
Елларның да аргы ярында,
Чыдар микән йөрәк ахыргача
Җырлаганчы шуның барын да? Алга таба →

Гел шулай дидем…

Үфләгән җәрәхәтем син,
Әрнүем минем! – Алга таба →