Менә-менә ачылыр капкалары!

Татар авылында йортлар тыгыз утырганнар:
Җиргә тиенә алмаганнар элек-электән.
Тәрәзәләрдән нурлар азрак төшсә дә,
Алма бакчалары шау чәчәктә!
Гап-гади йортлар... Тыйнак, пөхтә, чиста...
Буялганнар зәп-зәңгәргә...
Гади тормыш кайный.
Әмма шул ук вакытта бөтен авыл гүя
Ачык һавадагы Дәүләт музее!
Сокланадыр кебек моннан узучылар,
Каян чыккан дип мондый музейчылар.
Урыс капка өслөрендә болан мөгезе —
иркен далалар билгесе,
Баганага кадакланган дага — тулпар көт,
Капка йөзләрендә — кояш ике якта!
Йорт кыегында ярым җиз ай —
үткән рух ураклары.
Челтәрле кәрнизләрендә:
Сүнгән дәүләтләрнең герб сурәтләре!
Ярымай, хәтер антеннасыдай, уйланып,
Чумган күкнең гасырлар гөмбәзенә.
Әйтерсең лә ул якты күкләрнең җырын
Җир белән тоташтырыр менә-менә!
Болан мөгезенең дә гүя бу
вакытлыча гына ялга тукталышы.
Төбәлгән ул ярсып киңлекләргә!
Менә-менә урыс капкалары ачылыр да:
Ике кояш күтәрелер,
Боланнары, айлары, тулпарлары
Тупырдашып ургылырлар,
ургылырлар аҗгырып,
Дулкын-дулкын Иделләргә,
гөл-ялкынлы далаларга!
 

Рахмай ХИСМӘТУЛЛИН

Фото: ok.ru