Хыял
Эчемдәге үпкәләрне
Таратып ташлар идем.
Гомеремне яңа биттән,
Яңадан башлар идем. Алга таба →
Эчемдәге үпкәләрне
Таратып ташлар идем.
Гомеремне яңа биттән,
Яңадан башлар идем. Алга таба →
Ага вакыт елгалары,
Алмашына фасыллар.
Барысын да бик яратам,
Барысы да асыллар. Алга таба →
Төн уртасы. Бер кош сайрый –
Нинди тамаша?!
Уяндым да тыңлап ятам
Ачык тәрәзә аша. Алга таба →
Егылырга ярдәм итүче бар,
Егылганны таптап китүче бар,
Каршы торып кара. Алга таба →
Сабый чакның гүзәл мизгеле бар –
Тәүге тапкыр атлап китәсең.
«Атлау гына түгел, очар идем,
Тизрәк үсим», – диеп көтәсең. Алга таба →
Ак каланың аклыгында гүя
Безнең күңелләрнең аклыгы бар.
Яшьлегебез әле дәвам итә,
Яшь гомернең бәхет-шатлыгы бар. Алга таба →
Төн пәрдәсен ачып кояш чыга,
Күтәрелә офык артыннан.
Туган якта яңа көн туганда
Кояш матуррак алтыннан. Алга таба →
Ком сәгате пыяладан,
Эченә ком салынган.
Комлы ярда эзем калган
Яшьлегемне сагынам. Алга таба →
Кая гына китеп яшәсәк тә,
Тарта безне туган ягыбыз.
Сагындыра авыл урамнары,
Сагындыра бала чагыбыз. Алга таба →
Туган ягыма мәдхия
Кырга чыксам, кыр өстендә
Тургайлар сайрап тора.