Эчемдәге үпкәләрне

Таратып ташлар идем.

Гомеремне яңа биттән,

Яңадан башлар идем. Алга таба →

Ага вакыт елгалары,
Алмашына фасыллар.
Барысын да бик яратам,
Барысы да асыллар. Алга таба →

Төн уртасы. Бер кош сайрый –
Нинди тамаша?!
Уяндым да тыңлап ятам
Ачык тәрәзә аша. Алга таба →

Егылырга ярдәм итүче бар,
Егылганны таптап китүче бар,
Каршы торып кара. Алга таба →

Сабый чакның гүзәл мизгеле бар –
Тәүге тапкыр атлап китәсең.
«Атлау гына түгел, очар идем,
Тизрәк үсим», – диеп көтәсең. Алга таба →

Ак каланың аклыгында гүя
Безнең күңелләрнең аклыгы бар.
Яшьлегебез әле дәвам итә,
Яшь гомернең бәхет-шатлыгы бар. Алга таба →

Ком сәгате пыяладан,

Эченә ком салынган.

Комлы ярда эзем калган

Яшьлегемне сагынам. Алга таба →

Кая гына китеп яшәсәк тә,

Тарта безне туган ягыбыз.

Сагындыра авыл урамнары,

Сагындыра бала чагыбыз. Алга таба →

Туган ягыма мәдхия

Кырга чыксам, кыр өстендә
Тургайлар сайрап тора.

Алга таба →