Таң алдыннан сандугачлар

Таң алдыннан сандугачлар
Җанымны салды моңга.
Алай моңлы түгел идем,
Әллә ни булды миңа?!
Чык бөртеге, таҗдан күчеп,
Керфек очыма кунды…
Мөлдерәп елап җибәрдем –
Миңа соң ниләр булды?!
Тезләнеп торам каршыңда,
Сәер карама миңа!
Үзең мине моңга салдың, –
Күңелемне ач, дөнья!
Кил әле, тезлән каршыма,
Тотыныйк кулны кулга.
Куеныңа салып кына
Юатчы мине, дөнья!
 

Шәмсия ҖИҺАНГИРОВА

Фото: https://pixabay.com/