Сәлам, каләм!

Нинди көч вә нинди серләр
Саклыйсың син, әй, каләм?
Гомер узган, күбрәк язган
Саен, күбрәк өркеләм.

Миңа килгән әмер: «Укы!» –
Укып туйгысыз галәм,
Тик язарга лаекмы мин,
Телгә кил дә әйт, каләм. 

«Язып өйрәтүче Раббың
Исеме белән укы!»
Сүрә-сүрә, аять-аять,
Илаһи – Раббыңныкы!

Лаек күргән ант итүне
Каләм – әл-Каләм белән,
Лаекмы мин аңа диеп
Уйланып калам гелән.

Каләм ияләре күп тә
Кәлям иясе кирәк,
Кол Гали һәм Кол Шәрифтәй
Коллык иясе кирәк.

Йә туктап кал, яки яздыр
Бары тик гүзәл кәлям,
Әй, каләм, әй, көчле каләм,
Әл-сәлам сиңа, сәлам! 

Рөстәм СҮЛТИ

Фото: https://ru.freepik.com/Изображение от vecstock