Моңлы җаным минем – халкымнан…

– Нигә моңлы җырларыгыз? – дисез. –
Бәхетсезме әллә Сез бүген?
Халкым моңлы минем, ахры, шуңа
Моң ярата бигрәк күңелем.
Әнкәемнең бишек җырларыннан
Моң саркыган сабый аңыма,
Шуңа дадыр күңелем моңлы булган,
Моңнар якын бигрәк җаныма.
Балачактан үзенә әсир иткән
Халкым моңнарының аһәңе
Сүрелмәде гомерем буйларына,
Күңелемнән китми яшәде.
Моңлы Тукай, «Рамай», «Зиләйлүк»ләр
Сабый чактан җаным тетрәткән,
Шулар булды, ахры, җырларымны
Моңнар агымына юнәлткән.
Моңнар булып агыла күңелемнән
Үз халкымның ачы сагышы,
Күз яшьләре, шатлык-кайгылары,
Гасырлардан килгән язмышы…
Бер моңая күңелем, бер куана,
Хисләр дулкынына бирелеп.
Тормыш ничек, җырларым да шулай,
Кайгы-шатлык бара үрелеп.
Картайсам да, арып талчыксам да,
Мин җырлармын һаман, һич тынмам.
Эзләмәгез гайре сәбәпләрен,
Моңлы җаным минем – халкымнан…
 

Резеда ВӘЛИЕВА

Фото: https://ru.freepik.com/photos/background'>Background фото создан(а) wirestock - ru.freepik.com