Исәнме көн!

Исәнме көн! Синең яктылыктан
Җиһан кабат яралган төсле.
Тәүге нурларыңда коендырып
Арттырасың син яшәү көчен.
Исәнме көн! Иртә таңнан торып,
Бар тереклек сиңа шатлана.
Син – могҗиза кабатланып торган,
Синең туу – безгә тантана.
Исәнме көн! Тылсымчыга охшап,
Тереклеккә сулыш өрәсең.
Синдә – хәят, кайнап торган тормыш,
Синсез булмый безгә, күрәмсең.
Исәнме көн! Син булганга гына
Җирдә яшәү яңарып тора.
Ходай кодрәтеннән тере җаннар
Бер-бер артлы яралып тора.
 

Фәнәвис ДӘҮЛӘТБАЕВ

Фото: https://pixabay.com