БЕЗ – ТАТАРЛАР

Тынычта – боз, сугышта – ут,
Без татарлар шундый халык.
Кәүсәбезне кискәндә дә,
Гел төптән чыктык яңарып.

Башкалалар алышынды,
Үзгәрделәр елга-сулар.
Берәү әйтә: сез – кыпчактан…
Икенчеләр: бабаң – болгар…
Бәхәсләшә-бәхәсләшә,
Артык кызмый безнең халык.
Дине белән телен саклый.
Менә шушы чын татарлык.
Эзләнәбез әле һаман,
Шәҗәрәбез башы кайда?
Шуны белү мәслихәттер,
Эшләр китсен өчен җайга.