БӘХЕТ

Гакыйль СӘГЫЙРОВ

БӘХЕТ

Кайчандыр, элек заманда
Бәхет иясез йөргән.
Ияле булырга теләп,
Бер йортка килеп кергән.

Идәннәр ап-ак юылган,
Чиста-пөхтә һәр җире.
Балалары уйнап йөри,
Нәрсәдер көйли ире.

Ә хатын тегеп утыра,
Бер читтә — бәйләвече.
Уйлаган бәхет: боларның
Минсез дә бара эше.

Икенче бер йортка кергән:
Бала елый бишектә,
Япь-яшь хатын йоклап ята,
Чүп-чар тулы һәр читтә.

Озак басып торган бәхет
Бусагада уйланып:
Болар, диеп, миңа мохтаҗ,
Шунда төпләнеп калыйм.

Шул көннән бирле дөньяга
Таралган мондый хәбәр:
Уңган кеше үз кулыннан
Бәхетен эзләп табар...

Могҗиза — күркәм бизәге
Ул үткән заманнарның.
Әбием шулай сөйләде,
Мин уйлап чыгармадым.

Фото: https://ru.freepik.com/Изображение от prostooleh