Аларны әниләре кичтән бик иртә яткырды.
Алга таба →
Кичке уенны карарга Фәйрүзә әбисеннән качып чыкты. Сораса да җибәрмәс иде ул аны. Болынга, төнге тынлыкны бозып, гармун моңнары таралды. Хәзер парлап әйләнә башларлар, ул да андадыр дип, чыр-чу килгән...