«Соңгы тапкыр карыйм Иделгә...»

Соңгы тапкыр карыйм Иделгә,

Соңгы кабат күрим акканын,

Бәлки, бик тиз бире кайтмамын,

Сакланыр ул бары күңелдә.

Сакланыр ул соңгы хат кебек,

Искә алсам, йөрәк сулкылдар;

Күз алдыма килер дулкыннар,

Дулкыннарда кайнар ак күбек.

Син борчылма, күңел, яз килсен,

Кыр казлары кайтыр күлләргә,

Без кайтырбыз туган илләргә,

Башлар гына исән-сау булсын.

Безне котлап, җылы яңгырлар

Шатлык сибәр Идел буенда;

Безне котлап, иркен болында

Назлы аккош моңы яңгырар.

1938

Фатих КӘРИМ

Фото: Николай Туганов

«Мәйдан» № 4, 2024 ел