«Иң әүвәл кирәк нәрсә – иман, дигән...»

Иң әүвәл кирәк нәрсә – иман, дигән,

Ахирәт эшләренә инан дигән;

«Хода кичер» дигән менән эс бетмәйде*,

Иман шартын өйрәнмәсә – Ибан ** дигән.

Икенче кыйммәт нәрсә – күңел дигән,

Күңеле бозык адәмнән түнгел*** дигән;

Бозыкка җир өстеннән асты артык,

Булмаса күңел таза – күмел дигән!

Өченче кыйммәт нәрсә – гакыл дигән,

Гакылсызда тәүфыйк җагы такыр дигән;

Аз эшкә ачуланып, динең бозар,

Иманың көферлеккә сатыр дигән.

Дүртенче кыйммәт нәрсә – шөкер дигән,

Нигъмәткә шөкерсезлек көфер дигән;

Җаткан җирдән «Ходай кичәр» дигән – хурлык,

Сәбәп эзләп, төз җул менән җөгер дигән.

Бишенче кыйммәт нәрсә – әдәп дигән,

Әдәп дигән — мәхәббәткә сәбәп дигән;

Көферлек әдәпледә тормагандай,

Әдәпсездә иман тору гаҗәп дигән.

Алтынчы кыйммәт нәрсә – сабыр дигән,

Сабыр кеше морадын табыр дигән;

Һәр эштә сабырсызның төбе – хурлык,

Сабырсызлык башка бәла салыр дигән!