Көрәп алабыз

Авылда яшәүче берәүгә яшь чагында бергә уйнап үскән дусты шәһәрдән кунакка кайткан, ди.
Чәйләп утырган вакытта, сүз иярә сүз китеп, сорый икән кунак кеше:
— Үзең кайларда эшлисең соң, яшьтәш?
— Фермада үгезләр симертәм, — дигән хуҗа.
— Акчаны ничегрәк аласыз соң? — дип сүзен дәвам иткән шәһәрдән кайтучы.
— Акчаны көрәп алабыз, — дигән терлекче.
— Вот да, здорово, как хорошо, әллә безгә дә авылга кайтырга инде, — дип әйткән шәһәр кунагы, гаҗәпләнүеннән үзенең татар икәнлеген дә онытып.
— Яхшысын болай яхшы да, ә менә тирес түгүне механикалаштырсалар тагын да әйбәтрәк булачак, — дигән терлек симертүче.
Кунак кеше авызына китергән чынаягын кире куеп, аптырап калган, ди.
 

Ярулла КӘРИМ

Фото: https://ru.freepik.com/Изображение от Freepik