Сәвия
Эштән кайтып ашап-эчкәннән соң, Рәшит, ванна бүлмәсенә кереп, чиләккә краннан гына су агызды да, порошок-җилемне бутагач, обой төргәкләрен тотып ишек төбенә чыкты. Алга таба →
Җир бүләге
Нәрсә булды бу?
Кичә Рөстәм үзләренең унике катлы зур йортларының иркен ишегалдында, куе булып үскән куаклар арасындагы аулак эскәмиядә ялгызы утыра иде. Алга таба →
Исәнме, әни!
Картаймыш көнендэ Зөләйха әби япа-ялгыз торып калды. Алга таба →
Эзләү
Маһинур карчык улының югалуын бик авыр кичерде. Алга таба →
Озату
Әбиләр чуагы җиткәч, шәһәр уртасыннан сузылган парктагы сукмакларга кызгылт-алтынсу яфраклар түшәлә, парк яныннан сузылып киткән бер катлы агач йортлардан торган Сәвит урамының калай түбәләрендә кояш нурлары чагылып күзләрне камаштыра. Алга таба →
Кыз урлау (Күңелле бер мәҗлестә сөйләнгән вакыйга)
— Ай, тәмам сагыз булдыгыз да соң, яшьләр, сөйлә дә сөйлә, дисез, тын алырга да бирмисез. Сөйли белмим бит мин. Матур итеп сөйли белмим. Йә, ярар алайса, сөйлим инде, әмма карагыз аны, мыскылдан булмасын. Җенем сөйми мыскылны. Алга таба →
Сигезенче март
Ахирәтемнең сереннән аяк астымдагы җир убылып киткәндәй булды:
– Әнкәң авырлы. Алга таба →
Елан
Урам якта машина гөрелтесе ишетүгә, Мәрданша карт ябык гәүдәсе белән тәрәзәгә капланды. Алга таба →
Сәгыйрьләр сагындыра
Тормыш мизгелләре гыйбрәт булып гел кабатланып торалар. Алга таба →
Зәңгәр төймә
Хафиз каеш камчысын чыелдатып өскә күтәргән генә иде, авыр имән ишек ачылып китте.