Кайбер хуҗабикәләр җир җиләге кайнатмасы һәм компоты ясаганда, җиләкнең сабагын һәм чәчәк төбен арчып тормый һәм дөрес эшли. Чөнки җиләге кебек үк, аның үләне дә файдалы матдәләргә бай. Беренче чиратта – фолий кислотасы. Җиләк күзәнәк мембранасын яхшырту, тире күзәнәкләрен яңарту үзлегенә ия.
Иртәгә, 9 июль, Татарстанда кызу һәм бөркү һава торышы көтелә. Бу хакта ТР Гидрометеорология үзәге матбугат хезмәте хәбәр итә.
Аш-су әзерләгәндә куллана торган угычны үсемлек мае белән майларга кирәк. Бу турыда лайфхаклар сайтында язылган.
Төнлә безнең флагны урлаганнар. Күз алдына китерәсезме: лагерьның үзәк баганасында көне-төне җилфердәп торган кызыл флагыбыздан җилләр искән! Лагерь җитәкчебез Әмир абый барыбызны җыеп бер генә сүз әйтте: Алга таба →
Бала чакта курку хисе бигрәк тонык икән ул. Исереккә диңгез тубыктан булган кебек, бала-чагага күк баш очында гына кебек икән. Бала-чагага хәтта егерме икенче каттагы янәшә балконнар аша кереп-чыгып йөрүнең бер куркынычы юк икән. Чын. Алга таба →
Ну бу Фаязны! Тапкан бит чирләр вакыт. Инде җәйге көн тәмам сүрелеп, кояш безнең як биләмәләрен калдырырга, җирнең аргы ягына күчәргә җыенып яткан чагында, «эчем» диеп бөгелеп төшмәсенме?! Вожатый апаларыбыз курка калды. Әгәр аппендицит булса!? Ул вакытта хәзерге кебек телефоннар юк, көндез авылдан килеп йөрүче фельдшер апабыз да инде кайтып киткән.
Урман эчендәге лагерьдан авылга чаклы алты-җиде чакрым бар. Нишләргә? Олыраклар үзара киңәште дә, Фаязны өйләренә кайтарырга дигән карар чыгарды. Бәладән баш-аяк, төнлә ниләр булмас. Алга таба →
– Улым, тор инде, тагын соңга каласың бит. – Йокы аралаш әбинең тавышын ишетәм.
– Хәзер, әби, хәзер тораа…а…– Мин сүземне дә әйтеп бетермичә, тагын әвем базына чумам.
– Тор инде, бала, иии Аллам. – Әбинең өзгәләнгән тавышына уянып китәм дә авыр күз кабакларымны зур тырышлык белән күтәреп, тынычландырырга ашыгам: Алга таба →
Шаулый дөнья, исә җилләр,
Тормыш ага да ага.
Кара төндә кемне эзләп,
Кем ул тәрәзә кага? Алга таба →
Хәтерләүдән курыкма син!
Үткәнеңне онытма син! Алга таба →
… Мин табиб та, пешекче дә, тегүче дә булмадым. Соңрак аңладым: хуҗабикә, әни булу – болай да әлеге һөнәрләрне үз эченә ала икән. Әнкәй безне олы һөнәргә – хатын-кыз булырга өйрәткән, дөнья көтәргә әзерләгән. Алга таба →
Әлеге рецепт буенча кимендә 3 сәгать эчендә хуш исле ипи пешереп була. Алга таба →
– Тор, кызым, мин сыер саварга чыгам, плиткәгә шприцлар утырттым, кайнап чыккач, сүндерерсең. Ак бабаең ныклап чирләп киткән, укол куеп кайтырбыз, – шулай сөйләнә-сөйләнә әнкәй минем аркадан сөя. Ә үзенең күзләре боек. Алга таба →
Һәр иртәне сөенеп каршы алам,
Һәр яңа көн — яңа бер өмет.
Күзләремне ачып җибәрүгә,
Көн яктысы тула бөркелеп. Алга таба →
