«Сөю белән көчле без»
Иделебез
Күңел сөйгән Иделебез
(Сөю белән көчле без),
Күңел белән тирәнлеген,
Киңлеген дә үлчибез.
Идел өстендә акчарлак,
Ак яулык болгыймыни,
Әллә инде саубуллаша,
Шуңарга боекмыни?
Акчарлак юл хәстәрендә –
Иделдә сые беткән,
Ә безнең күңел, нур булып,
Иделгә сыеп беткән.