Картлар йорты. Сентябрь.
Каен яфраклары сөйләшмиләр.
Агачларның яшел шавы беткән.
Өзелә дә төшә,
өзелә дә … –
гомер үткән икән,
гомер үткән.
Ипләп кенә.
Җайлап кына.
Ашыкмыйча.
Уйлый-уйлый гына туктап-туктап, Алга таба →
Бердәнберең
Хаста булыр үзе.
Ә белдермәс.
Исән-сау мин, дияр хатында.
Кайт! дип язмас.
Үлемнәре сөйләр
озак авыруы хакында.
Азып-тузып кайтсаң –
сыендырыр.
Кеше итәр сине –
сер бирмәс.
Соңгы кисәк икмәге дә бетәр –
беркайчан да,
туйдым, кит! димәс.
Бурычларың булса, и зимагур,
соңгы шәлен сатар түләргә. Алга таба →
«Безнең тарих озын, үскән кызым…»
* * *
Безнең тарих озын, үскән кызым,
Борыла-борыла аккан сулар кебек,
Һәр борылышта берәр бабаң торган,
Бу камышлар шаулый шулар кебек.
Бу басуда әбиең урак урган,
Бу болында бабаң печән чапкан,
Бу урманнар һаман шаулап торган,
Борылып-борылып сулар аккан.
Сандугачлар сайрый сиңа карап,
Ай елмаеп тора зәңгәр кичен, Алга таба →
Сабантуй
Сабантуй – туган халкымның
Тиңдәшсез тантанасы!
Кешелеккә яшьтәш бәйрәм,
Әйтегез, кайда бар соң?!
Ядкаре бөек Болгарның,
Хаҗитархан, Урданың.
Сарматларда, Каганатта
Сабантуйлар булган ул! Алга таба →
Нәсел агачы
Харрас ӘЮП
НӘСЕЛ АГАЧЫ
Нәсел агачы дип тормаганнар,
Җае килсә, балта чапканнар –
Кәүсәсендә тирән җөйләр калган,
Ботакларын утка якканнар.
Тел ачкычы
Харрас ӘЮП
ТЕЛ АЧКЫЧЫ
Байлык-фәлән теләмәде безгә,
Кичерсәк тә гәрчә кыен чак —
Тел ачкычы тели иде әнкәй,
Берәребез юлга җыенсак.