Нәкъ минем күк
Нәкъ минем күк, беркөн арырсың да,
туктап калырсың да юлыңнан,
мәгънә тапмый сукыр бер тиенлек
бар булганың белән югыңнан,
шаккатырсың… Алга таба →
Шул караш
Бер кеше дә үз илендә
Пәйгамбәр булмый, диләр,
Торган, эшләгән җирләрдә
Булсак та әллә кемнәр, –
Авылга кайтып төшүгә
Без – шул авыл малае. Алга таба →
Туган ягы кирәк кешегә
Читтә йөргән чакта, сагындырып,
Керер өчен төнлә төшенә,
Зәңгәр таңлы, биек аяз күкле
Туган ягы кирәк кешегә. Алга таба →
Йөрәк атым
Ирләр йөрәгендә иярләнгән
Атлар ятыр…
Әй ул атларны! –
Ир-егетнең газиз башкайларын
Кая гына алып чапмадым?! Алга таба →
«Бездә ирләр ат өйрәтә иде…»
Бездә ирләр ат өйрәтә иде,
Җәй көнендә җигеп чанага:
Кара җирдән чана өстерәгән
Тайның хәлен үзең чамала… Алга таба →
Онытма син!
Хәтерләүдән курыкма син!
Үткәнеңне онытма син! Алга таба →
Кояшка, кояшка!
Яз әле ташына,
Яз әле тынгысыз,
Яз әле бетмәгән урнашып.
Тегендә шартлыйлар бөреләр,
Ә монда –
дулкыннар чабыша җырлашып! Алга таба →
«Җисми дөнья»
Исбатланган иске хакыйкатьне
үзе ачты күңелем, шаккатты:
җисми икән дөнья,
шуңа икән
иртәм таңлы,
кичләр шәфәкъле. Алга таба →
Сан алуны көткәндә
Без башкорт та,
Без мишәр дә,
Керәшен дә, типтәр дә…
«Мин татар!» дип аваз бирәм,
Сан алуны көткәндә. Алга таба →
Илдә ниләр бар икән?
Тышта ниләр бар икән:
Юллар зәңгәр кар микән?
Боз тәрәзә алсулана,
Пожар микән, таң микән?
Тышта ниләр бар икән?
Бездә дә таң тугандыр,
Инде ул да торгандыр, Алга таба →