Кыя
Сынды тотка. Ауды терәк.
Дүрт кыйбламы дүрт ягым? Алга таба →
Иң зур бәхет – менә шушыдыр!
Кая гына җилләр ташласа да,
Кая илтсә тәкъдир язмышым,
Түзә алмый сагыну – сагышларга,
Туган якка кайтып барышым… Алга таба →
Җиләк
Тау итәгендә авылым,
Тау бите тулы җиләк.
Җиләк җыясы килгәндәй,
Талпынып куя йөрәк. Алга таба →
Ялгыз нигез
Юл читендә, аулак чатта, ялгыз нигез,
Ничә еллар ул берүзе, һаман үксез,
Көзге җилләр талкый аны төрле яктан,
Ә кайчандыр монда тормыш чәчәк аткан! Алга таба →
Ярат мине
Ярат мине ничек бармын, шулай:
Шатлыкта да, кайгы килгәндә дә.
Җаннарыма сагыш уралганда,
Сөенечтән ихлас көлгәндә дә. Алга таба →
Таң атканда
Көнчыгышта күк алланды.
Төрле төсле утлар балкый.
Әйтерсең лә нур шәүләсе
Үзән иңли, йөгерә-атлый. Алга таба →
Кемдер тәрәзә кага
Шаулый дөнья, исә җилләр,
Тормыш ага да ага.
Кара төндә кемне эзләп,
Кем ул тәрәзә кага? Алга таба →
Һәр иртәне сөенеп каршы алам
Һәр иртәне сөенеп каршы алам,
Һәр яңа көн — яңа бер өмет.
Күзләремне ачып җибәрүгә,
Көн яктысы тула бөркелеп. Алга таба →
Дөнья матур, балам, Дөнья ямьле…
«Дөнья матур, балам,
Дөнья ямьле…
Эчәр сулар анда
Тәмле…
Әйбәт булсаң кешеләргә,
Юлыгырсың узең ишеләргә… Алга таба →
Ак яран
Тәрәзә төбемдә үсә
Әнкәй биргән ак яран,
Яранга караган саен,
Кузгала күңел ярам.
Ак яран, ак яран,
Әнкәемнән ул калган. Алга таба →