Ә капкаңны кире япмадың…
Еллар аша килеп,
саксыз гына,
кактым синең
күңел капкаң. Алга таба →
Көз сәлам хатлары юллый
Көз сәлам хатлары юллый,
Келәм итеп түшәп.
Хатында тик шушы сүзләр:
«Бәхет телим, ул булмаса,
Булмый бернишләп!» Алга таба →
Бу гөнаһлы җирдә ни кала?
Сабыр канатларың талганда да
Өметеңне өзмә, и бала. Алга таба →
Вәгъдә
Серле утлар аңа төрттең мәллә,
дөрләп-дөрләп яна йөрәгем?
Син елгалар булып агып китсәң,
таллар булып яшем түгәрмен… Алга таба →
И яшәеш!
Йөрәгемә сыймас хыялларның
Кыялары очлы таш таулы.
Борынымны канатканда ачыш:
«И яшәеш, син бик катлаулы!» Алга таба →
Күбәләк
Аллы-гөлле чәчәкләргә охшаш –
Саф җиһан бүләге – күбәләк!
Күрче, өйгә ияреп кайткан бит
Җиләкләрем белән бергәләп. Алга таба →
Килә иртүк торасым
Килә иртүк торасым,
Кояшны каршыласым.
«Хәерле иртә, кояш!» — дип,
Әй, килә кычкырасым. Алга таба →
Ул каяндыр кайтып килә иде…
Ул каяндыр кайтып килә иде.
Әллә белеп, әллә аңышмыйча
Каян килеп, кая китешен,
Тәрәзәмә кояш сибеп үтте
Дөньялыкта әле юк кешем. Алга таба →
Менә-менә ачылыр капкалары!
Татар авылында йортлар тыгыз утырганнар:
Җиргә тиенә алмаганнар элек-электән. Алга таба →
Шигырьләрем
Кичерегез, кайвакытта сезне
Килә минем ташлап китәсем.
Имеш, миңа шулай сездән башка
Бик тынычлап дөнья көтәсе. Алга таба →