Кемдер тәрәзә кага
Шаулый дөнья, исә җилләр,
Тормыш ага да ага.
Кара төндә кемне эзләп,
Кем ул тәрәзә кага? Алга таба →
Һәр иртәне сөенеп каршы алам
Һәр иртәне сөенеп каршы алам,
Һәр яңа көн — яңа бер өмет.
Күзләремне ачып җибәрүгә,
Көн яктысы тула бөркелеп. Алга таба →
Дөнья матур, балам, Дөнья ямьле…
«Дөнья матур, балам,
Дөнья ямьле…
Эчәр сулар анда
Тәмле…
Әйбәт булсаң кешеләргә,
Юлыгырсың узең ишеләргә… Алга таба →
Ак яран
Тәрәзә төбемдә үсә
Әнкәй биргән ак яран,
Яранга караган саен,
Кузгала күңел ярам.
Ак яран, ак яран,
Әнкәемнән ул калган. Алга таба →
Аздан тора
Яздан тора дәвам,
Яздан тора,
Илгә кайтып безнең табигатьтә
Яши алыр киек каздан тора —
Дәвам яздан тора.
Көчтән тора дәвам,
Көчтән тора, Алга таба →
«Гармун»
Кайда калды яшь чакларым,
Кая китте гармуннар,
Киң урамнарга сыймыйча,
Күккә үрләгән моңнар,
Бакчаларны үтеп китеп,
Болын иңләгән көйләр,
Гармун тавышы ишеткәч,
Биеп китмәкче өйләр?! Алга таба →
Очрашкан юк, күреп сөйләшкән юк…
Очрашкан юк, күреп сөйләшкән юк,
Хатлар алышкан юк күптәннән…
Күңелләрнең ике ярын бары
Тоташтырып тора үткәннәр.
Алар һаман зәңгәр хыял булып
Йөрәк түрләрендә саклана, Алга таба →
«Тынлык»
Бар тавышның чын үлчәме – тынлык.
Тынлыктан бер адым…
Кычкырырга тавышым җитмәде,
Мин бүген тын калдым.
Җанга кирәк барлык тавышларны
Мин тынлыктан табам. Алга таба →
Яз галәмәтләре
Язлар җитте, карлар эри башладылар,
Толыплылар толыпларын ташладылар;
Киемсезләр иркен йөри башладылар,
Тунсызларга нурлы көннәр килде имди. Алга таба →
«Телефонный мәхәббәт»
Безнең мәхәббәт бик кызык —
Телефонный мәхәббәт.
Сөйләшәбез, гөрләшәбез,
Әй җайлы соң, әй рәхәт.
Очрашырга йөрисе юк,
Ятасың өйдә генә. Алга таба →