Сагыну
Көзләрдән җылылык эзләмим,
Учакта йөрәгем яна ла!
Саргайган яфракны күрсәм дә,
Хәтердә үткәннәр яңара… Алга таба →
Көзләрдән җылылык эзләмим,
Учакта йөрәгем яна ла!
Саргайган яфракны күрсәм дә,
Хәтердә үткәннәр яңара… Алга таба →
Көн кагынып куйды.
Иңнәреннән
Ап-ак карлар очты, карлар очты.
Тыпырчынып куйды вакыт җиле
Һәм кыбырсып куйды канат очы. Алга таба →
Бу мизгелнең кайтавазы кебек,
Мәңгелекнең чыңы түгел микән?
Тарих чоңгылыннан табып алып,
Кешелеккә берәү бүләк иткән. Алга таба →
Алтын-көмеш, алтын-көмеш,
Күз чагыла — карасаң.
Алтын-көмеш кирәк түгел,
Бер-береңне аңласаң! Алга таба →
Кешеләрдә күз яшьләре күрсәм,
Гамьсез генә үтеп китмәдем,
Булмаса да, кулъяулыгым белән
Мин аларның яшен сөрткәнем.
Гамьсез генә үтеп китмәдем. Алга таба →
Без үрмә гөл түгел,
гел оергә үк башлап, очлап булмый,
һәр кешенең үз сукмагы үзгә.
Сукрансак та кайчак, бу дөньяда
бик күп,
бик күп бирелгән безгә. Алга таба →
Мин туйдырдым инде сезне,
Кырлар, мактап.
Башка хакта язу иде
Бүген максат. Алга таба →
Яшьлегемнең чая аты
Еракта инде чаба…
Тотып булса иде аны,
Авызлыклап яңадан бер
Меналсаң иде аңа! Алга таба →
Җып-җылы, нурлы көн бүген.
Бер кош юына тышта.
Гаҗәпләнәм — үзе нәни,
Ә үзе нинди чиста! Алга таба →
Кәккүк кычкыра урманда яз килгәч,
Җир яшәргәч, кырларда гөл үскәч.
Чут-чут итеп тирәкләрдә сандугач сайрый,
Шул чагында йөрәкләрдә яңа дәрт кайный…
Нигә ул шулай?.. Алга таба →