Тургай моңы

Тамчы-тамчы сәйлән булып

Түбәдән нурлар тама.

Зифа таллар алтын, көмеш

Бәрхеттән чулпы тага.

Чыпчыклар чыр-чу киләләр

Нихәл, дип, күрше-күлән.

Кар суында битен юып

Яшәрә бәбкә үлән.

Көләч кояш күзләп тора Алга таба →

 Әбиләр чуагы

Бик рәхәт вакыт син,

Әбиләр чуагы….

Пәрәвез җепләре

Тирбәлә югары.

Инештә яфраклар

Чайкала тын гына.

Әйләнә-тирәдә

Гел тоташ моң гына.

Тирәкләр моңаеп

Сукмакка текәлгән.

Яфраклы келәмнәр

Юлларда күптәннән.

Һавадан кошларның

Авазын ишетәм.

Кинәнеп күзәтәм

Аларны кич-иртән.

Бу мәле көзләрнең

Шулкадәр ягымлы…

Гөлҗимеш, миләшкә

Көзге бал ягылды.

Табигать сылуга көз моңы сарылды… Алга таба →

Әкиятләрнең бармы чыннары?..

 Ягымлы яз! Әнием назы булып,

Күңелемә кереп кал әле.

Язгы кояш! Җылы нурларыңнан

Күңелемә күпер сал әле.

Җырлы күңелем! Көйгә тартым булып,

Сизелгәнсең син дә бишектән. Алга таба →

…Казлар оча кыйгак-кыйгак,

Карап калдым, кулым болгап,

Аңлыйм аларның хәлләрен,

Киек казлар юлы ерак…

Баш өстемнән үтте алар,

Миңа сәлам биргән кебек. Алга таба →

Күзләрендә –

күк садәлеге,

ирнендә –

таң ялкыны;

ул – назлы саба җиле,

билгеле,

кояшы июльнең;

һәр яңа

көн аңа –

талпыну.

Алга таба →

ТАҢЪЯЗМАЛАР

Таңъязмалар офык читәнендә

Кычкырып тора әллә кайларга! –

Ул дастанны уку читендер лә,

Гыйлем алмый торып

Айлардан…

Илаһи Көч ярдәмлеге генә

Дөнья серен ача күңелдә –

Йөрәк Күзем

киләчәкне күрә

Гасырларның тылсым-күгендә!

Алга таба →

Мөхәммәт МИРЗА

Шагыйрь янган

Шәмдәлләрдә утлар янган,

Таңга кадәр Шагыйрь язган,

Халкын телсез диюләре

Чеп-чи ялган,

Чеп-чи ялган!

Җырда җаны дөрләп янган,

Йолып ил-йорты карасын.

Ач-ялангач үксез бала

Каян көч-куәт алган соң?!

Янып беткән, тик сүнмәгән

Әверелеп ут шарына. Алга таба →