Тел
«Тел, тел», — диебез, тел нәрсә! —
Әгәр телә белмәсә:
Бәгырьләрне телә-телә
Усал көлә белмәсә,
Йомшарып, тасма телләнеп
Җанга керә белмәсә?! Алга таба →
Гөл нигә шиңгән?
Бик эссе көннәрдә
Барсы су сорыйлар.
Сипмәсәң шиңәләр,
Кибәләр, корыйлар. Алга таба →
Сайра, сандугачым, сайра!
Сайра, сандугачым, сайра,
Талдан талларга очып,
Күңелең теләгән җиргә очып,
Матур чәчәкләр кочып. Алга таба →
«Булмас» дигән
Әйтмәгез сез берәүгә дә: «Булмый синнән,
Бу эшкә бит бик күп сәләт кирәк!»
Күз алдымда күпме «сәләтсезләр»
Бөек булды! Нәкъ сез «булмас» дигән! Алга таба →
Урман шавы
Колагымда һаман урман шавы,
Бер шаулый да урман, бер тына,
Вакыт-вакыт куя ыңгырашып,
Тәненә чапкан балта таушына. Алга таба →
Ерактагы якын бабам
Мәрмәр таштан укыйм исемеңне,
Бик сагынам сине мин менә.
Ерак бабам шундый якын миңа,
Җиңү алып кайткан илемә! Алга таба →
Бер карасаң… (шигырь)
Кешеләр күп, төрле-төрле,
Күп нокталы һәм өтерле…
Бер карасаң – гап-гадиләр,
Бер карасаң – серле-серле.
Каз канаты
Каз канатларын эзләргә
Төштем су буйларына,
Су буйларында йөргәндә,
Син генә уйларымда. Алга таба →
«Юл буйлап тезелгән каеннар…»
Юл буйлап тезелгән каеннар
Әйтерсең сөенче өләшә.
Уянып җил белән, тын гына
Яфраклар таң белән серләшә. Алга таба →
Син кайдан?
Кай яктан дип сорашабыз,
Очраса яңа дус-ишләр.
Үчәллемдә — туган нигез,
Илбәгендә узды гомер,
Азнакайда — кылган эшләр.