Алма ява
Көзге җилдә җиргә алма ява —
Җыр явамы шулай, кем белә?
Никадәр моң белән тулган җирем —
Алтын белән дөньям күмелә. Алга таба →
Ышандырмый
«Москва слезам не верит»
Ышандырмый?! Күз яшьләре
Бу заманда кемгә хаҗәт?
Таш калада җандаш эзлим,
Елар ишем дә юк… Гаҗәп! Алга таба →
Өн
Гел мин диеп өзгәләнмә бүтән,
Киләчәккә атла, елама.
Һич үкенмә, янма, үпкәләмә
Мине уйлап үткән елларга.
Мин чынбарлык түгел –
Бары тузан. Алга таба →
Еллар сәйләне
Синең белән минем араларга
Сибелсә дә еллар сәйләне,
Без күрешкән мизгел чатларында
Ник карадың артка әйләнеп? Алга таба →
Мин – хыялың синең
Мин — хыялың синең,
Сагынганда
Күзләреңдә сагыш булырмын. Алга таба →
Бик сагынган идем…
Балачактан калган сурәт…
Әткәй
Алачыкта гармун сыздыра…
Сыналасын белми әле,
Әнкәй
Шомырт тәлгәшләрен сыдыра… Алга таба →
Мин ак болыт булып йөзәрмен дә…
Мин ак болыт булып очармын да,
Текәлермен синең күзләргә.
Син җәйләрне сөйдең,
Ә мин сине
Алып китәрмендер көзләргә. Алга таба →
Синсез
Мин синсез дә яши ала идем…
Күрмичә дә кояш яктысын,
Белгән булсам, сине юксынудан
Йөрәгемнең шашып ярсыйсын.
Мин синсез дә атлый ала идем… Алга таба →
Кояшкаем
Синең нурдан җеп эрлим дә
Шәл бәйлим әле менә!
Берсе – орчык, бер нурың – җеп,
Ә берсе – булыр энә.
Җеп-нурның иге-чиге юк –
Шәл зур, матур булачак!
Җылы көткән һәр күңелне
Ул җылытып торачак. Алга таба →
Эчке дөньям
И эчкерсез эчке дөньям!
Серледән серле бит ул.
Көн саен үзгәреп тора,
Төрледән төрле бит ул… Алга таба →