Иң зур бәхет – менә шушыдыр!
Кая гына җилләр ташласа да,
Кая илтсә тәкъдир язмышым,
Түзә алмый сагыну – сагышларга,
Туган якка кайтып барышым… Алга таба →
Җиләк
Тау итәгендә авылым,
Тау бите тулы җиләк.
Җиләк җыясы килгәндәй,
Талпынып куя йөрәк. Алга таба →
Ялгыз нигез
Юл читендә, аулак чатта, ялгыз нигез,
Ничә еллар ул берүзе, һаман үксез,
Көзге җилләр талкый аны төрле яктан,
Ә кайчандыр монда тормыш чәчәк аткан! Алга таба →
Ярат мине
Ярат мине ничек бармын, шулай:
Шатлыкта да, кайгы килгәндә дә.
Җаннарыма сагыш уралганда,
Сөенечтән ихлас көлгәндә дә. Алга таба →
Балачак хатирәләре
Сугыш вакытын шуннан беләм – әтинең үлгән хәбәре килгән иде (26.01.1943). Миңа ул вакытта дүрт яшь тә биш ай, сеңелем Фәниягә ике яшь тә биш ай. Әни сәкегә утырган, елый, аның янына тагын күрше апайлар утырганнар, барысы да елыйлар. Шул вакытта «дәү кешеләр дә елый икән» дип шаккаттым.
Без әтисез калдык. Күршеләргә керәм – анда күп апайлар җыелышып чабата ясыйлар. Һәм мине җырлаталар.
Ак күгәрчен дә гөрли,
Күк күгәрчен дә гөрли.
Атасыз балалар үлми,
Дөнья рәхәтен күрми, –
дип җырлыйм.
Мондагы апайлар да елыйлар, ә мин аптырыйм: үзләре зурлар, ә елыйлар, нигә елыйлар икән дим… Алга таба →
Таң атканда
Көнчыгышта күк алланды.
Төрле төсле утлар балкый.
Әйтерсең лә нур шәүләсе
Үзән иңли, йөгерә-атлый. Алга таба →
Без пионер чакларда. «Флаг» операциясе
Төнлә безнең флагны урлаганнар. Күз алдына китерәсезме: лагерьның үзәк баганасында көне-төне җилфердәп торган кызыл флагыбыздан җилләр искән! Лагерь җитәкчебез Әмир абый барыбызны җыеп бер генә сүз әйтте: Алга таба →
Без пионер чакларда. Ленин туган шәһәрдә
Бала чакта курку хисе бигрәк тонык икән ул. Исереккә диңгез тубыктан булган кебек, бала-чагага күк баш очында гына кебек икән. Бала-чагага хәтта егерме икенче каттагы янәшә балконнар аша кереп-чыгып йөрүнең бер куркынычы юк икән. Чын. Алга таба →
Без пионер чакларда. Хаста
Ну бу Фаязны! Тапкан бит чирләр вакыт. Инде җәйге көн тәмам сүрелеп, кояш безнең як биләмәләрен калдырырга, җирнең аргы ягына күчәргә җыенып яткан чагында, «эчем» диеп бөгелеп төшмәсенме?! Вожатый апаларыбыз курка калды. Әгәр аппендицит булса!? Ул вакытта хәзерге кебек телефоннар юк, көндез авылдан килеп йөрүче фельдшер апабыз да инде кайтып киткән.
Урман эчендәге лагерьдан авылга чаклы алты-җиде чакрым бар. Нишләргә? Олыраклар үзара киңәште дә, Фаязны өйләренә кайтарырга дигән карар чыгарды. Бәладән баш-аяк, төнлә ниләр булмас. Алга таба →
Без пионер чакларда. «Күчмә байрак»
– Улым, тор инде, тагын соңга каласың бит. – Йокы аралаш әбинең тавышын ишетәм.
– Хәзер, әби, хәзер тораа…а…– Мин сүземне дә әйтеп бетермичә, тагын әвем базына чумам.
– Тор инде, бала, иии Аллам. – Әбинең өзгәләнгән тавышына уянып китәм дә авыр күз кабакларымны зур тырышлык белән күтәреп, тынычландырырга ашыгам: Алга таба →