Менә нинди икән ул диңгез! Менә нәрсә икән ул диңгез буенда ял итү! Чын микән бу хәл?

Фәния эссе комга күмелеп, рәхәтлектән изрәде. Диңгез тавышы аның колакларын иркәләде. Аңа беркем комачауламый. Башка ял итүчеләр гүя экранның теге ягында.

Шулай эшсез дә ятып була икән!

Чын микән бу хәл? Алга таба →

Әтисен төшендә күрде Айдар.

Урман чите. Тирә-якта кайсы-кая авышкан агачлар. Кошлар сайрамый, агачлар шауламый, ниндидер сәер шомлы тынлык хөкем сөрә. Корыган агач ботаклары арасыннан, зәгыйфь кенә булып, кояш нурлары төшә. Айдар, 7-8 яшьлек малай, кырмыска оялары карап йөри. Бер ауган агач төбендә әтисе утыра. Кулында шактый таушалган китап, үзе моңсу. Алга таба →

Отпускасының беренче көнендә үк авылга кайтып төште Айсылу. Шәһәр шау-шуы тәмам ялыктырды үзен. Ярый, баш мөхәррир:«Ял һәм отпуск турында онытыгыз, кызлар. Бүрене аягы туйдырган кебек, журналистны да аягы туйдыра, – димәде бу юлы, – илһамланып, яңа көч-дәрт алып кил, яхшы ял ит», – дип калды. Алга таба →

Аллага шөкер, еш кына зарланырга яратсак та, мул тормышта яшибез: ни теләсәк, шуны ашыйбыз, шуны киябез; кайчак, булганның кадерен белмичә, ак әбиләр әйтмешли, туеп сикерәбез. Бәләбәйнең кайсы гына азык-төлек кибетенә кермә, кайсы гына базарына барма – икмәк киштәләре сыгылып тора. Шигем юк, бездә генә түгел. Республикабызның теләсә кайсы кала-саласында шулай ул. Алга таба →

***

Төн уртасы. Бар тирә-як тирән йокыда. Тәрәзәдән көмеш ай яктысында әкрен генә кар яуганы күренә. Тирә-як тып-тын, бары тик күрше эте ара-тирә ялкау гына һау-һаулап куя. Дөньяның көндезге мәшәкатьләрдән, ыгы-зыгыдан, чабулаудан тәмам арып, азга гына булса да черем иткән мәле… Ә менә мине йокы алмый. Хәер, төн йоклар өчен генә түгел, ә бәлки мәңгелекнең үзе шикелле туктый белми агылган уйларың белән ялгыз калыр, чәбәләнгәннәрен тәртипкә салыр, яшәү асылы турында уйлар-уйланыр өчен дә. Алга таба →